پروتكل درمان شناختي رفتاري اختلال استرس پس از سانحه (قربانيان تجاوز جنسي، كودك آزاري و ...)

پروتكل درمان شناختي رفتاري اختلال استرس پس از سانحه در 51 صفحه ورد قابل ويرايش به زبان فارسي با فرمت doc به همراه فايل زبان اصلي پروتكل

ويژگي هاي كلي محصول :

آماده سازي در ۱2 جلسه درماني

شامل توضيحات كامل درباره بيماري، تشخيص آن ، مفهوم ، اصول شناخت بيمار، شرح كامل 12 جلسه ارزيابي و درمان و منابع

توضيح كاملِ تك تكِ مراحل هر جلسه

در 51 صفحه ورد قابل ويرايش با زبان فارسي با فونت bnazanin اندازه ۱۴ فاصله خطوط ۱.۵

رفرنس دهي معتبر + تمامي منابع استفاده شده

برگرفته از فصل 6 كتاب International Handbook of Cognitive and Behavioural Treatments for Psychological Disorders كه به رايگان همراه فايل دريافت مي كنيد .

نحوه دريافت : بلافاصله پس از پرداخت آنلاين، قادر به دانلود خواهيد بود .

فهرست مطالب موجود :

معرفي

بروز علائم به 3 دسته گروه تقسيم مي شوند.

تئوري يادگيري

تكنيك هاي مديريت اضطراب

تئوري پردازش احساسي

تكنيك هاي ارائه شده

درمان پردازش شناختي

پروتكل درمان پردازش شناختي  ( جلسه به جلسه )

جلسه اول (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه دوم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه سوم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه چهارم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه پنجم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه ششم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه هفتم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه هشتم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه نهم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه دهم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه يازدهم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه دوازدهم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

حساسيت پذيري چشمي و پردازش مجدد

دستورالعمل هاي آينده

مراجع و منابع (6 صفحه)

بخشي از متن :

اختلال پس از سانحه (PTSD) يك الگو از علائم را توصيف مي كند كه ممكن است در افرادي كه تجربه ي استرس هاي پس از حادثه را داشته اند، پيشرفت كند.

PTSD با يك تشخيص رسمي در 1980 با ظهور DSM-III (APA,1980) ايجاد شد. اگر چه بسياري از علائم PTSD از قبل شناخته شده بود. معيار ها به طور عمده از مطالعه بر روي سربازان جنگي حاصل شد. اما از آن زمان PTSD به طيف گسترده اي از گروه هاي آسيب ديده مانند بازماندگان تجاوز جنسي، سوء استفاده  جنسي در كودكي، سوء استفاده فيزيكي ( مانند خشونت )، مجازات و همچنين بلاياي طبيعي يا انساني به كار برده شد. براي تشخيص PTSD مطابق DSM-IV (APA, 1994) فرد ابتدا بايد تجربه، شواهد يا در غير اين صورت با يك رويداد كه شامل مرگ واقعي، تهديد به مرگ ، آسيب جدي يا تهديد جسمي، فيزيكي است، داشته باشد. ثانيا ، پاسخ فرد به اين رويداد شامل ترس شديد، بيزاري يا درماندگي باشد. بنابراين رويداد به عنوان ضربه اي تعريف مي شود كه شامل مرگ و يا آسيب جدي يا تهديد به مرگ و آسيب است و فرد نقش منفي قوي اي در پاسخ به رويكرد دارد.

در نسخه هاي قبلي DSM (APA, 1980; 1987) يك عامل استرس زاي آسيب زننده به عنوان يك رويداد خارج از تجربه ي معمولي انسان تعريف شده است كه تقريبا هر كسي آن را به شدت مضطرب مي يابد.متاسفانه، به لحاظ تكنيكي، تجربه هاي رايج آسيب زننده مانند سوء استفاده هاي دوران كودكي، خشونت خانوادگي و تجاوز جنسي به علت فراواني آن ها حذف شده اند. تعريف     DSM-IV مشكل را از بين برده و تأكيد مي كند كه تهديد مستقيم يا غير مستقيم به طور ويژه باعث آسيب رساندن يك رويداد باشد. اين از مطالعات متعدد تحقيقاتي حاصل شد كه فهميدند كه تجربه ي تهديد زندگي يك عامل پيش بيني كننده مهم در پيشرفت PTSD است (Blank,1993; Davidson & Smith, 1990; Kilpatrick & Resnick, 1993; March, 1993).

نمونه اي از جلسات پروتكل درماني :

جلسه 1:

1. بررسي اجمالي درمان
2. آموزش: PTSD و نشانه ها
3. جمع آوري اطلاعات : علائم PTSD مراجع و علائم مربوطه
4. آموزش: تئوري پردازش اطلاعات
5. جمع آوري اطلاعات : حمله ي جنسي به مراجع
6. ارائه ي اهداف و منطق درمان
7. مشخص كردن تكليف خانه : شرح آسيب

اهداف اصلي جلسه 1، آموزش، جمع آوري اطلاعات و ايجاد ارتباط است. به مراجع اطلاعاتي راجع به PTSD شرح داده مي شود، اطلاعات تئوري پردازش  ( از جمله تركيب و تطابق ) چرايي PTSD  و چگونگي حفظ آن توسعه مي يابد.

معالج، مراجع را دعوت به بحث درباره ي نشانه ها مي كند كه براي او مشكل تر است و تأكيد مي كند كه براي افرادي كه در معرض آسيب بوده اند، تجربه ي چنين مواردي از علائم رايج است. در چارچوب اين اطلاعات ، معالج يك مرور كلي از اجزاي درمان ارائه مي دهد. اهداف اصلي درمان را بيان مي كند و پايه ي درمان را فراهم مي سازد ( تئوري و منطق CPT را در بالا ببينيد )

هدف از اين كار اين است كه به مراجع كمك كند بفهمد كه درمان چيست و اهميت پيشگيري از درمان را بفهمد. از آنجايي كه رفتار اجتنابي يك جزء اصلي از PTSD است وممكن است با درمان همراه شود، به مراجع هشدار داده مي شود و تشويق مي شود كه از تمايل به انجام جلسات درمان آگاه شود يا  تكاليف خانه واگذار شده را كامل كند. معمولا با پيش بيني رفتار اجتنابي و مشخص كردن هر تلاش بعدي براي دوري از اجتناب كردن، اكثر مراجعين كاملا با پروتكل درماني موافقت مي كنند. يكي ديگر از اهداف مهم اين است كه از مراجع دعوت مي شود كه درمان را به عنوان يك همكاري بين مراجع و معالج ببيند و درك كند كه موفقيت بستگب به تلاش مراجع و معالج دارد. علاوه بر اين، معالج از مراجع مي خواهد به طور خلاصه آنچه برايش اتفاق افتاده را شرح دهد. بسياري از مراجعين ما در حال حاضر تحت يك ارزيابي گسترده اند. بنابراين نيازي به بررسي عمق اين مرحله ، نه در مورد ويژگي هاي آسيب  و نه نشانه هاي بيمارنيست. به هر حال، با در نظر گرفتن آسيب، معالج قادر به تعيين يك حالت غير داورانه براي پروتكل درمان است و مي تواند بيان كند كه تمركز درمان به طور مستقيم بر تجربه ي آسيب خواهد بود. اين همچنين اجازه مي دهد تا معالج و مراجع با يكديگر آشنا شده و براي معالج شروع پيش بيني مراجع است. در پايان جلسه، از مراجع خواسته مي شود كه حداقل يك صفحه در مورد مفهوم آسيب خود با توجه به باور هايش در مورد خود و ديگران بنويسد.

جلسه ي 2:

1. مرور تكليف: مراجع نظرات خود را اظهار مي كند
2. شناسايي نقاط ضعف
3. معرفي ارتباط بين افكار و احساسات
4. معرفي صفحات A-B-C
5. تكليف خانه : صفحات A-B-C

هدف اين جلسه، شروع شناسايي نقاط ضعف مراجع است. در ابتدا معالج از مراجع در مورد اظهار نظراتي كه نوشته است و چيز هايي كه از آن ياد گرفته است سوال مي كند. اين به طور مختصر پردازش مي شود و مراجع براي تلاش هايش در شروع تفكر درباره ي تجربه ي آسيبش تشويق مي شود.  سپس، از مراجع خواسته مي شود تا اظهار نظرات خود را با صداي بلند بخواند. وظيفه معالج اين است كه به نكات مهم اظهار نظرات گوش كند. هنگامي كه مراجع تمام كرد، معالج به مراجع كمك مي كند تا نكات مهم را شناسايي كرده و برخي را به طور خلاصه شرح دهد. تلاش به هيچ چالش واقعي اي در اين مرحله نمي شود. گاهي اوقات ممكن است معالج نقطه ضعف بعدي را براي تعيين اين كه باورهايش چقدر عميق است استفاده كند. به عنوان مثال، براي يك مراجع كه مي گويد فكر مي كند كه به هيچ مردي نمي تواند اعتماد كند، معالج مي تواند بپرسد آيا هيچ مردي نيست كه شما به او اعتماد كنيد؟ حتي يك نفر؟

بيشتر مراجعين مي توانند حداقل يك يا دو مرد را معرفي كنند و اين مي تواند به آن ها كمك كند تا بفهمد كه اين باور مطلق نيست. ديگران ادامه مي دهند كه آن ها هرگز ملاقات با فردي كه قابل اعتماد بود نداشته اند. اين به معالج مي گويد كه مراجع چه انعطافي نشان مي دهد و كار چقدر پيش مي رود. اين پروسه همچنين به مراجع ديدگاه هاي ديگر ممكن را معرفي مي كند. بيشتر مراجعين اين وظيفه را تكميل مي كنند. با اين حال، هنگامي كه رفتار هاي اجتنابي قوي اند، برخي مراجعين ممكن است بدون انجام تكاليف خود به مرحله ي بعدي بروند. در چنين مواردي ضروري است كه معالج با ملايمت آن را برچسبي با عنوان اجتناب بزند ( هرچند بهانه اي براي مراجع ) و سپس مراجع را مجبور به انجام تكليف در جلسه با معالج كند و تكليف دوباره واگذار مي شود. اين، اين پيام را القا مي كند كه تكاليف مهم اند و نمي توان از آن ها اجتناب كرد. پس از آن ارتباط بين افكار و احساسات معرفي شده است. به عبارت ديگر، آنچه ما فكر مي كنيم بر چگونگي احساس و علم ما مؤثر است. به عنوان مثال يك دانش آموز در امتحان شكست مي خورد او به خود مي گويد:"من يك احمق هستم ". اين انديشه منجر به احساساتي مانند غم و ناراحتي  ( در خود) مي شود. اگر ، با اين حال، او به خود بگويد :" تو خيلي مطالعه نكردي ، تو بايد براي امتحان بعدي بيشتر مطالعه كني."، دانش آموز ممكن است احساس ناراحتي كمي داشته باشد كه او مطالعه نكرده و قصد دارد دفعه ي بعد بهتر عمل كند. افكار دقيق يا اظهار نظرات خود منجر به احساسات مناسب مي شود در حاليكه تصورات نادرست و اظهار نظرات احساسات نا مناسب و غير ضروري را ايجاد مي كند. تصورات نا درست يا نامنطبق نتيجه اي از تشبيه و جايگزيني نامناسب اند. درك اين ارتباط بعد از درمان زماني كه مراجع به چالش فكر كردن درباره ي اين نكات مي رسد مهم است. به منظور آموزش به مراجع، چگونگي مرتب سازي افكار و احساسات ، صفحات A و B و C معرفي شده اند ( شكل 1-6 ). ستون A براي رويداد هاست. ستون B براي افكار  و ستون C براي احساسات  است. در مثال بالا " من در امتحان شكست خورده ام " در ستونA  نوشته شده است. " من يك احمق هستم " در ستون B و "من احساس غم و ناراحتي مي كنم " در ستون C نوشته شده است. گاهي اوقات ما كلمات " من احساس مي كنم" را در مقابل يك فكر قرار مي دهيم ( من احساس مي كنم يك احمق هستم  ) و آن را يك احساس در نظر ميگيريم در حاليكه واقعا يك فكر است ( من احمق هستم ) كه باعث غم و عصبانيت مي شود. بنابراين، مراجع 4 احساس اساسي ارائه مي دهد : عصبانيت، غمگين بودن، خوشحالي و ترس. هر يك از اين ها مي تواند شدت متفاوتي داشته باشند و يا با ساير احساسات تركيب و احساسات جديدي بسازند. بنابراين ، از مراجع خواسته مي شود براي تشخيص احساسش بر اين 4 احساس تمركز كند. براي تكليف خانه، مراجع بايد حداقل 2 صفحه ي A-B-C را هر روز انجام دهد.يكي بايد درباره ي فكر در مورد تجاوز و ديگري مي تواند در مورد يك اتفاق روزمره مثبت يا منفي باشد. از آن جايي كه اكثر افراد راحت تر وقايع و يا احساسات را مي يابند به مراجع براي شروع ستون A يا C معرفي مي شود.

پروتكل درمان شناختي رفتاري اختلال استرس پس از سانحه در 51 صفحه ورد قابل ويرايش به زبان فارسي با فرمت doc به همراه فايل زبان اصلي پروتكل

ويژگي هاي كلي محصول :

آماده سازي در ۱2 جلسه درماني

شامل توضيحات كامل درباره بيماري، تشخيص آن ، مفهوم ، اصول شناخت بيمار، شرح كامل 12 جلسه ارزيابي و درمان و منابع

توضيح كاملِ تك تكِ مراحل هر جلسه

در 51 صفحه ورد قابل ويرايش با زبان فارسي با فونت bnazanin اندازه ۱۴ فاصله خطوط ۱.۵

رفرنس دهي معتبر + تمامي منابع استفاده شده

برگرفته از فصل 6 كتاب International Handbook of Cognitive and Behavioural Treatments for Psychological Disorders كه به رايگان همراه فايل دريافت مي كنيد .

نحوه دريافت : بلافاصله پس از پرداخت آنلاين، قادر به دانلود خواهيد بود .

فهرست مطالب موجود :

معرفي

بروز علائم به 3 دسته گروه تقسيم مي شوند.

تئوري يادگيري

تكنيك هاي مديريت اضطراب

تئوري پردازش احساسي

تكنيك هاي ارائه شده

درمان پردازش شناختي

پروتكل درمان پردازش شناختي  ( جلسه به جلسه )

جلسه اول (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه دوم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه سوم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه چهارم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه پنجم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه ششم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه هفتم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه هشتم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه نهم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه دهم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه يازدهم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه دوازدهم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

حساسيت پذيري چشمي و پردازش مجدد

دستورالعمل هاي آينده

مراجع و منابع (6 صفحه)

بخشي از متن :

اختلال پس از سانحه (PTSD) يك الگو از علائم را توصيف مي كند كه ممكن است در افرادي كه تجربه ي استرس هاي پس از حادثه را داشته اند، پيشرفت كند.

PTSD با يك تشخيص رسمي در 1980 با ظهور DSM-III (APA,1980) ايجاد شد. اگر چه بسياري از علائم PTSD از قبل شناخته شده بود. معيار ها به طور عمده از مطالعه بر روي سربازان جنگي حاصل شد. اما از آن زمان PTSD به طيف گسترده اي از گروه هاي آسيب ديده مانند بازماندگان تجاوز جنسي، سوء استفاده  جنسي در كودكي، سوء استفاده فيزيكي ( مانند خشونت )، مجازات و همچنين بلاياي طبيعي يا انساني به كار برده شد. براي تشخيص PTSD مطابق DSM-IV (APA, 1994) فرد ابتدا بايد تجربه، شواهد يا در غير اين صورت با يك رويداد كه شامل مرگ واقعي، تهديد به مرگ ، آسيب جدي يا تهديد جسمي، فيزيكي است، داشته باشد. ثانيا ، پاسخ فرد به اين رويداد شامل ترس شديد، بيزاري يا درماندگي باشد. بنابراين رويداد به عنوان ضربه اي تعريف مي شود كه شامل مرگ و يا آسيب جدي يا تهديد به مرگ و آسيب است و فرد نقش منفي قوي اي در پاسخ به رويكرد دارد.

در نسخه هاي قبلي DSM (APA, 1980; 1987) يك عامل استرس زاي آسيب زننده به عنوان يك رويداد خارج از تجربه ي معمولي انسان تعريف شده است كه تقريبا هر كسي آن را به شدت مضطرب مي يابد.متاسفانه، به لحاظ تكنيكي، تجربه هاي رايج آسيب زننده مانند سوء استفاده هاي دوران كودكي، خشونت خانوادگي و تجاوز جنسي به علت فراواني آن ها حذف شده اند. تعريف     DSM-IV مشكل را از بين برده و تأكيد مي كند كه تهديد مستقيم يا غير مستقيم به طور ويژه باعث آسيب رساندن يك رويداد باشد. اين از مطالعات متعدد تحقيقاتي حاصل شد كه فهميدند كه تجربه ي تهديد زندگي يك عامل پيش بيني كننده مهم در پيشرفت PTSD است (Blank,1993; Davidson & Smith, 1990; Kilpatrick & Resnick, 1993; March, 1993).

نمونه اي از جلسات پروتكل درماني :

جلسه 1:

1. بررسي اجمالي درمان
2. آموزش: PTSD و نشانه ها
3. جمع آوري اطلاعات : علائم PTSD مراجع و علائم مربوطه
4. آموزش: تئوري پردازش اطلاعات
5. جمع آوري اطلاعات : حمله ي جنسي به مراجع
6. ارائه ي اهداف و منطق درمان
7. مشخص كردن تكليف خانه : شرح آسيب

اهداف اصلي جلسه 1، آموزش، جمع آوري اطلاعات و ايجاد ارتباط است. به مراجع اطلاعاتي راجع به PTSD شرح داده مي شود، اطلاعات تئوري پردازش  ( از جمله تركيب و تطابق ) چرايي PTSD  و چگونگي حفظ آن توسعه مي يابد.

معالج، مراجع را دعوت به بحث درباره ي نشانه ها مي كند كه براي او مشكل تر است و تأكيد مي كند كه براي افرادي كه در معرض آسيب بوده اند، تجربه ي چنين مواردي از علائم رايج است. در چارچوب اين اطلاعات ، معالج يك مرور كلي از اجزاي درمان ارائه مي دهد. اهداف اصلي درمان را بيان مي كند و پايه ي درمان را فراهم مي سازد ( تئوري و منطق CPT را در بالا ببينيد )

هدف از اين كار اين است كه به مراجع كمك كند بفهمد كه درمان چيست و اهميت پيشگيري از درمان را بفهمد. از آنجايي كه رفتار اجتنابي يك جزء اصلي از PTSD است وممكن است با درمان همراه شود، به مراجع هشدار داده مي شود و تشويق مي شود كه از تمايل به انجام جلسات درمان آگاه شود يا  تكاليف خانه واگذار شده را كامل كند. معمولا با پيش بيني رفتار اجتنابي و مشخص كردن هر تلاش بعدي براي دوري از اجتناب كردن، اكثر مراجعين كاملا با پروتكل درماني موافقت مي كنند. يكي ديگر از اهداف مهم اين است كه از مراجع دعوت مي شود كه درمان را به عنوان يك همكاري بين مراجع و معالج ببيند و درك كند كه موفقيت بستگب به تلاش مراجع و معالج دارد. علاوه بر اين، معالج از مراجع مي خواهد به طور خلاصه آنچه برايش اتفاق افتاده را شرح دهد. بسياري از مراجعين ما در حال حاضر تحت يك ارزيابي گسترده اند. بنابراين نيازي به بررسي عمق اين مرحله ، نه در مورد ويژگي هاي آسيب  و نه نشانه هاي بيمارنيست. به هر حال، با در نظر گرفتن آسيب، معالج قادر به تعيين يك حالت غير داورانه براي پروتكل درمان است و مي تواند بيان كند كه تمركز درمان به طور مستقيم بر تجربه ي آسيب خواهد بود. اين همچنين اجازه مي دهد تا معالج و مراجع با يكديگر آشنا شده و براي معالج شروع پيش بيني مراجع است. در پايان جلسه، از مراجع خواسته مي شود كه حداقل يك صفحه در مورد مفهوم آسيب خود با توجه به باور هايش در مورد خود و ديگران بنويسد.

جلسه ي 2:

1. مرور تكليف: مراجع نظرات خود را اظهار مي كند
2. شناسايي نقاط ضعف
3. معرفي ارتباط بين افكار و احساسات
4. معرفي صفحات A-B-C
5. تكليف خانه : صفحات A-B-C

هدف اين جلسه، شروع شناسايي نقاط ضعف مراجع است. در ابتدا معالج از مراجع در مورد اظهار نظراتي كه نوشته است و چيز هايي كه از آن ياد گرفته است سوال مي كند. اين به طور مختصر پردازش مي شود و مراجع براي تلاش هايش در شروع تفكر درباره ي تجربه ي آسيبش تشويق مي شود.  سپس، از مراجع خواسته مي شود تا اظهار نظرات خود را با صداي بلند بخواند. وظيفه معالج اين است كه به نكات مهم اظهار نظرات گوش كند. هنگامي كه مراجع تمام كرد، معالج به مراجع كمك مي كند تا نكات مهم را شناسايي كرده و برخي را به طور خلاصه شرح دهد. تلاش به هيچ چالش واقعي اي در اين مرحله نمي شود. گاهي اوقات ممكن است معالج نقطه ضعف بعدي را براي تعيين اين كه باورهايش چقدر عميق است استفاده كند. به عنوان مثال، براي يك مراجع كه مي گويد فكر مي كند كه به هيچ مردي نمي تواند اعتماد كند، معالج مي تواند بپرسد آيا هيچ مردي نيست كه شما به او اعتماد كنيد؟ حتي يك نفر؟

بيشتر مراجعين مي توانند حداقل يك يا دو مرد را معرفي كنند و اين مي تواند به آن ها كمك كند تا بفهمد كه اين باور مطلق نيست. ديگران ادامه مي دهند كه آن ها هرگز ملاقات با فردي كه قابل اعتماد بود نداشته اند. اين به معالج مي گويد كه مراجع چه انعطافي نشان مي دهد و كار چقدر پيش مي رود. اين پروسه همچنين به مراجع ديدگاه هاي ديگر ممكن را معرفي مي كند. بيشتر مراجعين اين وظيفه را تكميل مي كنند. با اين حال، هنگامي كه رفتار هاي اجتنابي قوي اند، برخي مراجعين ممكن است بدون انجام تكاليف خود به مرحله ي بعدي بروند. در چنين مواردي ضروري است كه معالج با ملايمت آن را برچسبي با عنوان اجتناب بزند ( هرچند بهانه اي براي مراجع ) و سپس مراجع را مجبور به انجام تكليف در جلسه با معالج كند و تكليف دوباره واگذار مي شود. اين، اين پيام را القا مي كند كه تكاليف مهم اند و نمي توان از آن ها اجتناب كرد. پس از آن ارتباط بين افكار و احساسات معرفي شده است. به عبارت ديگر، آنچه ما فكر مي كنيم بر چگونگي احساس و علم ما مؤثر است. به عنوان مثال يك دانش آموز در امتحان شكست مي خورد او به خود مي گويد:"من يك احمق هستم ". اين انديشه منجر به احساساتي مانند غم و ناراحتي  ( در خود) مي شود. اگر ، با اين حال، او به خود بگويد :" تو خيلي مطالعه نكردي ، تو بايد براي امتحان بعدي بيشتر مطالعه كني."، دانش آموز ممكن است احساس ناراحتي كمي داشته باشد كه او مطالعه نكرده و قصد دارد دفعه ي بعد بهتر عمل كند. افكار دقيق يا اظهار نظرات خود منجر به احساسات مناسب مي شود در حاليكه تصورات نادرست و اظهار نظرات احساسات نا مناسب و غير ضروري را ايجاد مي كند. تصورات نا درست يا نامنطبق نتيجه اي از تشبيه و جايگزيني نامناسب اند. درك اين ارتباط بعد از درمان زماني كه مراجع به چالش فكر كردن درباره ي اين نكات مي رسد مهم است. به منظور آموزش به مراجع، چگونگي مرتب سازي افكار و احساسات ، صفحات A و B و C معرفي شده اند ( شكل 1-6 ). ستون A براي رويداد هاست. ستون B براي افكار  و ستون C براي احساسات  است. در مثال بالا " من در امتحان شكست خورده ام " در ستونA  نوشته شده است. " من يك احمق هستم " در ستون B و "من احساس غم و ناراحتي مي كنم " در ستون C نوشته شده است. گاهي اوقات ما كلمات " من احساس مي كنم" را در مقابل يك فكر قرار مي دهيم ( من احساس مي كنم يك احمق هستم  ) و آن را يك احساس در نظر ميگيريم در حاليكه واقعا يك فكر است ( من احمق هستم ) كه باعث غم و عصبانيت مي شود. بنابراين، مراجع 4 احساس اساسي ارائه مي دهد : عصبانيت، غمگين بودن، خوشحالي و ترس. هر يك از اين ها مي تواند شدت متفاوتي داشته باشند و يا با ساير احساسات تركيب و احساسات جديدي بسازند. بنابراين ، از مراجع خواسته مي شود براي تشخيص احساسش بر اين 4 احساس تمركز كند. براي تكليف خانه، مراجع بايد حداقل 2 صفحه ي A-B-C را هر روز انجام دهد.يكي بايد درباره ي فكر در مورد تجاوز و ديگري مي تواند در مورد يك اتفاق روزمره مثبت يا منفي باشد. از آن جايي كه اكثر افراد راحت تر وقايع و يا احساسات را مي يابند به مراجع براي شروع ستون A يا C معرفي مي شود.

پروتكل درمان شناختي رفتاري اختلال استرس پس از سانحه در 51 صفحه ورد قابل ويرايش به زبان فارسي با فرمت doc به همراه فايل زبان اصلي پروتكل

ويژگي هاي كلي محصول :

آماده سازي در ۱2 جلسه درماني

شامل توضيحات كامل درباره بيماري، تشخيص آن ، مفهوم ، اصول شناخت بيمار، شرح كامل 12 جلسه ارزيابي و درمان و منابع

توضيح كاملِ تك تكِ مراحل هر جلسه

در 51 صفحه ورد قابل ويرايش با زبان فارسي با فونت bnazanin اندازه ۱۴ فاصله خطوط ۱.۵

رفرنس دهي معتبر + تمامي منابع استفاده شده

برگرفته از فصل 6 كتاب International Handbook of Cognitive and Behavioural Treatments for Psychological Disorders كه به رايگان همراه فايل دريافت مي كنيد .

نحوه دريافت : بلافاصله پس از پرداخت آنلاين، قادر به دانلود خواهيد بود .

فهرست مطالب موجود :

معرفي

بروز علائم به 3 دسته گروه تقسيم مي شوند.

تئوري يادگيري

تكنيك هاي مديريت اضطراب

تئوري پردازش احساسي

تكنيك هاي ارائه شده

درمان پردازش شناختي

پروتكل درمان پردازش شناختي  ( جلسه به جلسه )

جلسه اول (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه دوم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه سوم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه چهارم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه پنجم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه ششم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه هفتم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه هشتم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه نهم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه دهم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه يازدهم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه دوازدهم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

حساسيت پذيري چشمي و پردازش مجدد

دستورالعمل هاي آينده

مراجع و منابع (6 صفحه)

بخشي از متن :

اختلال پس از سانحه (PTSD) يك الگو از علائم را توصيف مي كند كه ممكن است در افرادي كه تجربه ي استرس هاي پس از حادثه را داشته اند، پيشرفت كند.

PTSD با يك تشخيص رسمي در 1980 با ظهور DSM-III (APA,1980) ايجاد شد. اگر چه بسياري از علائم PTSD از قبل شناخته شده بود. معيار ها به طور عمده از مطالعه بر روي سربازان جنگي حاصل شد. اما از آن زمان PTSD به طيف گسترده اي از گروه هاي آسيب ديده مانند بازماندگان تجاوز جنسي، سوء استفاده  جنسي در كودكي، سوء استفاده فيزيكي ( مانند خشونت )، مجازات و همچنين بلاياي طبيعي يا انساني به كار برده شد. براي تشخيص PTSD مطابق DSM-IV (APA, 1994) فرد ابتدا بايد تجربه، شواهد يا در غير اين صورت با يك رويداد كه شامل مرگ واقعي، تهديد به مرگ ، آسيب جدي يا تهديد جسمي، فيزيكي است، داشته باشد. ثانيا ، پاسخ فرد به اين رويداد شامل ترس شديد، بيزاري يا درماندگي باشد. بنابراين رويداد به عنوان ضربه اي تعريف مي شود كه شامل مرگ و يا آسيب جدي يا تهديد به مرگ و آسيب است و فرد نقش منفي قوي اي در پاسخ به رويكرد دارد.

در نسخه هاي قبلي DSM (APA, 1980; 1987) يك عامل استرس زاي آسيب زننده به عنوان يك رويداد خارج از تجربه ي معمولي انسان تعريف شده است كه تقريبا هر كسي آن را به شدت مضطرب مي يابد.متاسفانه، به لحاظ تكنيكي، تجربه هاي رايج آسيب زننده مانند سوء استفاده هاي دوران كودكي، خشونت خانوادگي و تجاوز جنسي به علت فراواني آن ها حذف شده اند. تعريف     DSM-IV مشكل را از بين برده و تأكيد مي كند كه تهديد مستقيم يا غير مستقيم به طور ويژه باعث آسيب رساندن يك رويداد باشد. اين از مطالعات متعدد تحقيقاتي حاصل شد كه فهميدند كه تجربه ي تهديد زندگي يك عامل پيش بيني كننده مهم در پيشرفت PTSD است (Blank,1993; Davidson & Smith, 1990; Kilpatrick & Resnick, 1993; March, 1993).

نمونه اي از جلسات پروتكل درماني :

جلسه 1:

1. بررسي اجمالي درمان
2. آموزش: PTSD و نشانه ها
3. جمع آوري اطلاعات : علائم PTSD مراجع و علائم مربوطه
4. آموزش: تئوري پردازش اطلاعات
5. جمع آوري اطلاعات : حمله ي جنسي به مراجع
6. ارائه ي اهداف و منطق درمان
7. مشخص كردن تكليف خانه : شرح آسيب

اهداف اصلي جلسه 1، آموزش، جمع آوري اطلاعات و ايجاد ارتباط است. به مراجع اطلاعاتي راجع به PTSD شرح داده مي شود، اطلاعات تئوري پردازش  ( از جمله تركيب و تطابق ) چرايي PTSD  و چگونگي حفظ آن توسعه مي يابد.

معالج، مراجع را دعوت به بحث درباره ي نشانه ها مي كند كه براي او مشكل تر است و تأكيد مي كند كه براي افرادي كه در معرض آسيب بوده اند، تجربه ي چنين مواردي از علائم رايج است. در چارچوب اين اطلاعات ، معالج يك مرور كلي از اجزاي درمان ارائه مي دهد. اهداف اصلي درمان را بيان مي كند و پايه ي درمان را فراهم مي سازد ( تئوري و منطق CPT را در بالا ببينيد )

هدف از اين كار اين است كه به مراجع كمك كند بفهمد كه درمان چيست و اهميت پيشگيري از درمان را بفهمد. از آنجايي كه رفتار اجتنابي يك جزء اصلي از PTSD است وممكن است با درمان همراه شود، به مراجع هشدار داده مي شود و تشويق مي شود كه از تمايل به انجام جلسات درمان آگاه شود يا  تكاليف خانه واگذار شده را كامل كند. معمولا با پيش بيني رفتار اجتنابي و مشخص كردن هر تلاش بعدي براي دوري از اجتناب كردن، اكثر مراجعين كاملا با پروتكل درماني موافقت مي كنند. يكي ديگر از اهداف مهم اين است كه از مراجع دعوت مي شود كه درمان را به عنوان يك همكاري بين مراجع و معالج ببيند و درك كند كه موفقيت بستگب به تلاش مراجع و معالج دارد. علاوه بر اين، معالج از مراجع مي خواهد به طور خلاصه آنچه برايش اتفاق افتاده را شرح دهد. بسياري از مراجعين ما در حال حاضر تحت يك ارزيابي گسترده اند. بنابراين نيازي به بررسي عمق اين مرحله ، نه در مورد ويژگي هاي آسيب  و نه نشانه هاي بيمارنيست. به هر حال، با در نظر گرفتن آسيب، معالج قادر به تعيين يك حالت غير داورانه براي پروتكل درمان است و مي تواند بيان كند كه تمركز درمان به طور مستقيم بر تجربه ي آسيب خواهد بود. اين همچنين اجازه مي دهد تا معالج و مراجع با يكديگر آشنا شده و براي معالج شروع پيش بيني مراجع است. در پايان جلسه، از مراجع خواسته مي شود كه حداقل يك صفحه در مورد مفهوم آسيب خود با توجه به باور هايش در مورد خود و ديگران بنويسد.

جلسه ي 2:

1. مرور تكليف: مراجع نظرات خود را اظهار مي كند
2. شناسايي نقاط ضعف
3. معرفي ارتباط بين افكار و احساسات
4. معرفي صفحات A-B-C
5. تكليف خانه : صفحات A-B-C

هدف اين جلسه، شروع شناسايي نقاط ضعف مراجع است. در ابتدا معالج از مراجع در مورد اظهار نظراتي كه نوشته است و چيز هايي كه از آن ياد گرفته است سوال مي كند. اين به طور مختصر پردازش مي شود و مراجع براي تلاش هايش در شروع تفكر درباره ي تجربه ي آسيبش تشويق مي شود.  سپس، از مراجع خواسته مي شود تا اظهار نظرات خود را با صداي بلند بخواند. وظيفه معالج اين است كه به نكات مهم اظهار نظرات گوش كند. هنگامي كه مراجع تمام كرد، معالج به مراجع كمك مي كند تا نكات مهم را شناسايي كرده و برخي را به طور خلاصه شرح دهد. تلاش به هيچ چالش واقعي اي در اين مرحله نمي شود. گاهي اوقات ممكن است معالج نقطه ضعف بعدي را براي تعيين اين كه باورهايش چقدر عميق است استفاده كند. به عنوان مثال، براي يك مراجع كه مي گويد فكر مي كند كه به هيچ مردي نمي تواند اعتماد كند، معالج مي تواند بپرسد آيا هيچ مردي نيست كه شما به او اعتماد كنيد؟ حتي يك نفر؟

بيشتر مراجعين مي توانند حداقل يك يا دو مرد را معرفي كنند و اين مي تواند به آن ها كمك كند تا بفهمد كه اين باور مطلق نيست. ديگران ادامه مي دهند كه آن ها هرگز ملاقات با فردي كه قابل اعتماد بود نداشته اند. اين به معالج مي گويد كه مراجع چه انعطافي نشان مي دهد و كار چقدر پيش مي رود. اين پروسه همچنين به مراجع ديدگاه هاي ديگر ممكن را معرفي مي كند. بيشتر مراجعين اين وظيفه را تكميل مي كنند. با اين حال، هنگامي كه رفتار هاي اجتنابي قوي اند، برخي مراجعين ممكن است بدون انجام تكاليف خود به مرحله ي بعدي بروند. در چنين مواردي ضروري است كه معالج با ملايمت آن را برچسبي با عنوان اجتناب بزند ( هرچند بهانه اي براي مراجع ) و سپس مراجع را مجبور به انجام تكليف در جلسه با معالج كند و تكليف دوباره واگذار مي شود. اين، اين پيام را القا مي كند كه تكاليف مهم اند و نمي توان از آن ها اجتناب كرد. پس از آن ارتباط بين افكار و احساسات معرفي شده است. به عبارت ديگر، آنچه ما فكر مي كنيم بر چگونگي احساس و علم ما مؤثر است. به عنوان مثال يك دانش آموز در امتحان شكست مي خورد او به خود مي گويد:"من يك احمق هستم ". اين انديشه منجر به احساساتي مانند غم و ناراحتي  ( در خود) مي شود. اگر ، با اين حال، او به خود بگويد :" تو خيلي مطالعه نكردي ، تو بايد براي امتحان بعدي بيشتر مطالعه كني."، دانش آموز ممكن است احساس ناراحتي كمي داشته باشد كه او مطالعه نكرده و قصد دارد دفعه ي بعد بهتر عمل كند. افكار دقيق يا اظهار نظرات خود منجر به احساسات مناسب مي شود در حاليكه تصورات نادرست و اظهار نظرات احساسات نا مناسب و غير ضروري را ايجاد مي كند. تصورات نا درست يا نامنطبق نتيجه اي از تشبيه و جايگزيني نامناسب اند. درك اين ارتباط بعد از درمان زماني كه مراجع به چالش فكر كردن درباره ي اين نكات مي رسد مهم است. به منظور آموزش به مراجع، چگونگي مرتب سازي افكار و احساسات ، صفحات A و B و C معرفي شده اند ( شكل 1-6 ). ستون A براي رويداد هاست. ستون B براي افكار  و ستون C براي احساسات  است. در مثال بالا " من در امتحان شكست خورده ام " در ستونA  نوشته شده است. " من يك احمق هستم " در ستون B و "من احساس غم و ناراحتي مي كنم " در ستون C نوشته شده است. گاهي اوقات ما كلمات " من احساس مي كنم" را در مقابل يك فكر قرار مي دهيم ( من احساس مي كنم يك احمق هستم  ) و آن را يك احساس در نظر ميگيريم در حاليكه واقعا يك فكر است ( من احمق هستم ) كه باعث غم و عصبانيت مي شود. بنابراين، مراجع 4 احساس اساسي ارائه مي دهد : عصبانيت، غمگين بودن، خوشحالي و ترس. هر يك از اين ها مي تواند شدت متفاوتي داشته باشند و يا با ساير احساسات تركيب و احساسات جديدي بسازند. بنابراين ، از مراجع خواسته مي شود براي تشخيص احساسش بر اين 4 احساس تمركز كند. براي تكليف خانه، مراجع بايد حداقل 2 صفحه ي A-B-C را هر روز انجام دهد.يكي بايد درباره ي فكر در مورد تجاوز و ديگري مي تواند در مورد يك اتفاق روزمره مثبت يا منفي باشد. از آن جايي كه اكثر افراد راحت تر وقايع و يا احساسات را مي يابند به مراجع براي شروع ستون A يا C معرفي مي شود.