پاورپوينت بررسي آزار و اذيت خياباني

پاورپوينت بررسي آزار و اذيت خياباني در 31 اسلايد بسيار زيبا و قابل ويرايش آماده ارائه با اسلايدشو با فرمت pptx و رعايت تمامي استانداردهاي زبان فارسي

فهرست مطالب

مقدمه

دامنه آزارهاي خياباني وسيع است

مزاحمت‌هاي خياباني بخشي از خشونت عليه زنان است

اغلب آزارگران خياباني به پارانويا مبتلا هستند

نبايد عليه آزارهاي خياباني سكوت كرد

آزارهاي خياباني انزواي اجتماعي زنان را به دنبال دارد

هنوز مسائل اساسي فرهنگي و اجتماعي در فضاهاي عمومي رعايت نمي‌شود

مبارزه با آزارهاي خياباني هنوز تابو است

مجازات آزارهاي خياباني چيست؟

بخشي از متن

مقدمه

بر اساس آمارها بيش از ۸۰ درصد زنان در زندگي‌ خود حداقل يك بار با آزار خياباني مواجه شده‌اند اما در قوانين ايران، آزار خياباني به طور مجزا جرم‌انگاري نشده و تصويري ناقص از آن ارائه داده است كه با تصويب يك قانون جديد يا اصلاح قوانين قبلي مي‌توان گامي براي كاهش آن برداشت.

به گزارش خبرنگار ايمنا، در ايران آمار دقيقي از ميزان آزارهاي خياباني در دست نيست اما طبق مطالعه‌اي كه چندي پيش در اين زمينه انجام شد، مزاحمت توسط اتومبيل‌هاي شخصي ۹۲ درصد، مزاحمت كلامي ۹۰ درصد، مزاحمت لمسي ۷۵ درصد و مزاحمت لمسي در وسايل نقليه ۶۳ درصد به ترتيب داراي بيشترين فراواني هستند؛ آزارهايي كه عموماً با سكوت زنان مواجه مي‌شود و تصويب قانوني اختصاصي براي مقابله با آن مي‌تواند به همراه فرهنگ‌سازي و البته جرم‌انگاري در اين باره براي آزارگران پيامدهاي جدي‌تري داشته باشد تا بدانند اگر به زني متلك مي‌گويند يا مزاحمتي براي او ايجاد مي‌كنند قانون مي‌تواند با آن‌ها برخورد كرده و حتي روانه زندانشان كند و زنان هم به پشتوانه همين قانون سكوتشان را بشكنند. لايحه صيانت از حقوق زنان علاوه بر پرداختن به خشونت‌هاي خانگي عليه زنان، براي اولين بار به موضوع مزاحمت‌هاي خياباني پرداخته و در بندهاي مختلف براي هرنوع از اين مزاحمت‌ها مجازات‌هايي در نظر گرفته است كه اميدواريم با اجرايي شدن آن به زودي بسياري از مشكلات اين حوزه كاهش يابد.

دامنه آزارهاي خياباني وسيع است

حميدرضا محمودي‌نژاد، دكتراي مشاوره در خصوص آزار خياباني كه بيشتر متوجه زنان است به خبرنگار ايمنا، مي‌گويد: اگر به هر عنواني به اينكه هر از گاهي كسي به ما آزار برساند عادت كنيم؛ اين بدترين آسيب است، چرا كه اوج نداشتن سلامت روان يك فرد و يك جامعه اين است كه نيازها، حقوق خود و مشكلات خود را نبيند و به عادت گرفتار شود و براي رفتن به محل كار و برگشتن به منزل و يا رفتن به دانشگاه يا هر جاي ديگري، امنيت رواني و جسمي نداشته باشد، پس مهم آن است كه هيچ شهروندي در جامعه در برابر اين خشونت‌ها سكوت نكند.

وي ادامه مي‌دهد: تصور مي‌شود بيشتر آزارها در مناطق محروم به لحاظ مادي و اجتماعي رخ مي‌دهد، در حالي كه هيچ كدام از اين تقسيم بندي‌هاي اجتماعي از جمله طبقاتي، قومي و نژادي ارتباطي با آزارهاي خياباني ندارد و آزارگران ممكن است متعلق به هر قشري باشند، گستردگي آزارها در محيط‌هاي مختلف كاري و آكادميك نيز حاكي است كه تنها اقشار فرودست با تحصيلات پايين اقدام به آزار و اذيت زنان نمي‌كنند و دامنه اين آسيب اجتماعي بسيار وسيع است.

مزاحمت‌هاي خياباني بخشي از خشونت عليه زنان است

اين دكتراي مشاوره با اشاره به اينكه مزاحمت‌هاي خياباني بخشي از خشونت عليه زنان است، اظهار مي‌كند: مزاحمت‌هاي خياباني دلايل فرهنگي، اجتماعي، اقتصادي و اخلاقي دارد و به لحاظ اخلاقي در برهه‌هايي ممكن است جامعه ما دچار بداخلاقي و كم اخلاقي بيشتري شده باشد و بستري براي بداخلاقي و خشونت افرادي كه مستعد آن هستند مهيا شود.

وي در خصوص علل آزار خياباني زنان، تصريح مي‌كند: مزاحمت‌ها و آزارهاي خياباني را بايد در هر بافتي بررسي كرد، روان شناسان معتقدند اين گونه مسائل به منزله اختلالات روحي و رواني است كه از ناامني‌هاي دوران كودكي نشأت مي‌گيرد و وقتي با چنين مسائلي در جامعه روبرو مي‌شويم به ما هشدار مي‌دهد كه مرد ناايمن و يا زن ناايمن چه رفتارهايي از خود نشان مي‌دهند.

اين مشاور خانواده تصريح مي‌كند: گاهي مردها با مزاحمت خياباني و يا روابط فرازناشويي و تعرض به حق و حقوق ديگران امنيت نداشتن خود را جبران مي‌كنند، افرادي كه از سلامت روان برخوردار باشند رفتارهاي ناپخته‌اي از قبيل آزار زنان انجام نمي‌دهند و هرگز به حريم و حق و حقوق ديگري از هر جنسيتي و در هر جايگاهي تعرض نمي‌كنند.

محمودي‌نژاد مي‌افزايد: مزاحم خياباني كه وارد حريم ديگري مي‌شود، داراي رفتارهاي ناسازگار بوده و قطعاً تجارب سخت دوران كودكي و نوجواني را از سر گذرانده است كه امروز از داشتن درك نسبت به انسان ديگر غافل است، اين افراد تلاشي براي قدم گذاشتن در مسير خودشناسي و آزار ندادن ديگران ندارند و همچون كودكي زخمي به ديگري زخم مي‌زنند، زخم‌هايي كه گاه تا ابد بر جسم و روان ديگري باقي مي‌ماند و زمينه‌ساز بيماري‌هاي روحي و رواني جبران‌ناپذيري مي‌شود.

  و ...